Pedagog, działacz oświatowy. Urodził się w Sułowcu w gminie Wysokie w województwie lubelskim, tamże ukończył Szkołę Podstawową, następnie Studium Nauczycielskie w Szczebrzeszynie i Szkołę Chorążych w Legnicy.  Wykształcenie wyższe i tytuł magistra geografii zdobył na UMCS w Lublinie w roku 1968.

W 1958 roku skierowany został do pracy w Józefowie. Tutaj założył rodzinę i razem z żoną Haliną byli nauczycielami w Szkole Podstawowej. Potem nauczał w Liceum Ogólnokształcącym, którego dyrektorem został w 1965 roku. Następnie w 1967 roku awansował na funkcję Inspektora Oświaty w Biłgoraju, a potem Kuratora Oświaty i Wychowania w Zamościu. W latach1980-88 pracował jako dyrektor Studium Nauczycielskiego w Szczebrzeszynie, zaś od 1988 jako dyrektor Zespołu Szkól Mechanicznych w Zamościu, skąd w 1991 roku odszedł na emeryturę.

 Działał w organizacjach: ZHP, PCK, TPD, TWP, LOK, PZŁ. Był jednym z inicjatorów budowy pierwszej w Polsce Wioski Dziecięcej SOS w Biłgoraju.  W latach 1988-91 komendant Międzynarodowego Obozu Polonii „Awangarda XX wieku”. Uhonorowano go wieloma odznaczeniami, m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym i Złotym Krzyżem Zasługi, medalami: Komisji Edukacji Narodowej, „Przyjaciel Dziecka”,  Jordana, „Za Zasługi dla ZHP” i wieloma innymi. Poczytywał za swój osobisty sukces „Bezkonfliktowe kierowanie zespołami ludzkimi w szkołach i instytucjach zawodowych”.

Interesował się religiami świata, łowiectwem, kuchnią regionalną i śródziemnomorską, łącząc te pasje z podróżami po kraju i Europie.

Ale też lubił nasze szkolne rajdy im. Prof. Józefa Jóźwiaka, z którym był bardzo zżyty w latach pracy w Józefowie. Spędzał z nami wieczory przy rajdowych ogniskach razem z synem Arkiem. Pogodny, uśmiechnięty, z humorem wspominał różne szkolne przygody. Był bardzo lubiany przez uczniów, szanowany przez rodziców i koleżeński wobec absolwentów.

Taki pozostanie w naszych sercach i pamięci.

Opr. Małgorzata Rabiega