Ksiądz Tadeusz Sochan był przyjacielem naszego Liceum i Stowarzyszenia. Przed Świętami Wielkanocnymi dotarła do nas smutna wiadomość, że zmarł w dniu 12 kwietnia br. w wieku 76 lat.
Jego pierwszym powołaniem było nauczycielstwo. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Grabowicy postanowił dalej uczyć się w Liceum Pedagogicznym w Szczebrzeszynie. Bardzo dobrze wspominał ten okres, zaliczając te lata do najpiękniejszych jakie przeżył. Po maturze wrócił do rodzinnej Grabowicy i podjął pracę w swojej szkole. Poza nauką organizował zajęcia pozalekcyjne, harcerstwo, inscenizacje na różne okazje. Był uzdolniony muzycznie, już w liceum grał na skrzypcach. Te zainteresowania kontynuowal na studiach muzycznych w Lublinie. Po ich ukończeniu wrócił do zawodu nauczycielskiego. Był dyrektorem Szkoły Podstawowej w Lubyczy Królewskiej i Józefowie. Już wtedy dojrzewało w nim drugie powołanie – kapłaństwo. Przygotowywał się do tego stanu, kierując się wskazaniami św. Franciszka: bądź prosty, radosny, bądź bratem, ale i ojcem. Święcenia otrzymał 8 grudnia 1984 r. w kościele Ojców Kapucynów Lublinie. Miał zamiar wstąpić do tego zakonu, ale jego zdolności pedagogiczne i organizacyjne zadecydowały o powierzeniu Mu duszpasterstwa w kilku parafiach. Był proboszczem w Honiatyczach, Łaszczówce i Górecku Kościelnym. Przez ostatnie lata pełnił swoją posługę kapłańską w kościelem pod wezwaniem św. Józefa w Tomaszowie Lubelskim jako emeryt.
Najbardziej utkwiły nam w pamięci lata pobytu ks. Tadeusza Sochana w Górecku Kościelnym (1999 – 2016). Odwiedzaliśmy Go przy okazji szkolnych rajdów im. Profesora Józefa Jóźwiaka. Paliliśmy ognisko przy plebani, piekli kiełbaski i śpiewali piosenki. Ksiądz Tadeusz był twórcą Festiwalu Pieśni Maryjnej, na który zapraszał znane zespoły i gwiazdy piosenki. W Górecku występowała Sława Przybylska, Eleni, Janusz Laskowski, Bracia Golcowie, Tercet Egzotyczny, Czerwone Gitary. Na koncerty przyjeżdżały tysiące osób. Ksiądz opowiadał nam kogo zaprosi na następny festiwal, a my podpytywaliśmy:
– Kiedy wreszcie przyjadą Beatlesi?
– Przyjadą, przyjadą, a właściwie przypłyną swoją żółtą łodzią podwodną, jak tylko pogłębiona będzie rzeczka Szum. Wysiądą przy kapliczce św. Stanisława na wodzie.” – odpowiadał Ksiądz.
Miał duże poczucie humoru, był życzliwy, pogodny i pomagał innym. Za swoje zasługi dla kultury był odznaczany, ale nie afiszował się, bo uważał, że należy być skromnym. Kiedyś pytany przez dziennikarkę jakie ma narzenia, powiedział: „Zakończyć organizację Festiwali, zachować dobrą pamięć i dostać się przynajmniej do czyśćca”. A na stronie internetowej parafii napisał: „Naprawdę warto żyć, kochać i być dla innych”.
Zachowamy w pamięci Księdza Tadeusza Sochana. Niech spoczywa w pokoju.
